Marcin Korowaj
(pedagog, terapeuta, Trener Personnel Training Institute)
Zachowania dzieci w klasie– jak je rozumieć, czyli rzecz o stylach przywiązania

Edukacja  jest ważną drogą  w naszym życiu, którą każdy, w różnym stopniu musi przejść. W szkole młody człowiek nabywa umiejętności funkcjonowania w grupie, uczy się zasad, komunikacji, relacji z ludźmi, którzy nie pochodzą z systemu rodzinnego.

Każde dziecko, przychodząc do szkoły wkracza do niej już z pewnym bagażem doświadczeń, które są bazą wyjściową do poruszania się po świecie. Coraz częściej „bazy wyjściowe”nie są wystarczające, są zbyt słabe, są zdezorganizowane, lękowe, nieprzystosowane.

Przyczyną tego stanu może być przemoc, uzależnienie, zaniedbanie, odrzucenie lub inne czynniki mające negatywny wpływ na rozwój dziecka. Z takim stanem emocjonalnym dzieci, nauczyciel chcąc czy nie spotyka się na terenie szkoły. Dziecko nie tylko musi poradzić sobie z edukacją ale również z własnymi emocjami i wymaganiami rozwojowymi tj. dojrzewanie.

Z tak obciążonym dzieckiem, jego edukacja nie jest łatwa. Może generować wiele frustracji, złości, bezradności w nauczycielu. W praktyce wygląda to tak, że dziecko, które jest wycofane bywa, że wywołuje złość w nauczycielu, jego nieporadność i bezradność powodują irytację, niechęć i skłonność do unikania relacji z nim.

Bywa, ze próba obrony własnych granic (np. poprzez agresje) traktowana jest jako złośliwość lub atak skierowany przeciwko nauczycielowi.

Co robić?
Jedynym sposobem na łatwiejszą pracę z dzieckiem jest rozwój własny. Przez co rozumiem doskonalenie swoich umiejętności w obszarze komunikacji wiedzy, rozumienia świata dzieci, ale też rozumienia własnych emocji w kontakcie z dzieckiem.

To może nie tylko ułatwić pracę w klasie, ale również sprawić, że bezradność i frustracja będzie mniejsza.

Kilka pytań które możesz sobie zadać: co myślę o tym dziecku?
Jeśli zaobserwujesz, w swoich myślach komentarze „no znowu łobuzuje”, „źle się zachowuje” – zatrzymaj się nad tym. Warto zmienić sposób myślenia na: „ma z czymś problem, nie potrafi tego inaczej wyrazić, potrzebuje mojej uwagi”.

Jeśli zaobserwujesz, że na poziomie zachowania mówisz „cicho, uspokój się, jesteś niegrzeczny”. To może warto najpierw blisko podejść, stanąć obok, jeśli zachowanie się powtarza spojrzeć i pochylić się mówiąc „widzę, że krzyczysz, co się dzieje?” (resztę klasy prosząc o kontynuację pracy) wysłuchaj – ale jeśli temat jest poważniejszy obiecaj dziecku rozmowę po lekcji i dotrzymaj słowa.

Obecna  rzeczywistość rodzinna i społeczna stawia przed nauczycielami nowe wyzwania. Jedynym sposobem żeby sprostać im jest własny rozwój.
Narzędzi, które może nauczyciel wykorzystać w klasie jest wiele, wszystkie jednak wymagają – samoświadomości nauczyciela. Tylko dzięki niej, można wprowadzić zmianę w myśleniu, zachowaniu, a ostatecznie w pojawiających się emocjach własnych i dziecka.

Więcej na temat schematów reakcji dziecka w klasie można usłyszeć podczas naszej konferencji 23.04.2017 w Warszawie, w trakcie wykładu Marcina Korowaja Zachowania dzieci w klasie– jak je rozumieć, czyli rzecz o stylach przywiązania.

http://frej.org.pl/edukacja-dzieci/