Cześć, nazywam się Joanna Femiak i od ponad 20 lat szkolę przedsiębiorców branży edukacyjnej. Z wykształcenia jestem psychologiem, filozofem, ekspertem ds. rozwoju biznesów edukacyjnych. Na co dzień pracuje zarówno z dyrektorami i managerami placówek edukacyjnych, jak i nauczycielami, dlatego też wiem, z jakimi wyzwaniami borykają się w swojej pracy. W tym wpisie wyjaśniam, skąd bierze się brak zaangażowania i dlaczego zamiast oczekiwać „oczywistego” szacunku – warto go cierpliwie budować. Pokazuję, jak rozmawiać z zespołem, jak modelować postawy i jak tworzyć wspólnotę odpowiedzialności w placówce edukacyjnej.
O budowaniu odpowiedzialności w zespole edukacyjnym
W codziennej pracy dyrektora lub właściciela placówki edukacyjnej bardzo często pojawia się frustracja związana z zachowaniami pracowników: spóźnienia, brak zaangażowania, nieobecność na szkoleniach czy nawet nieuprzątnięta kuchnia w pokoju nauczycielskim. Te zachowania bywają odczytywane jako brak szacunku do miejsca pracy. Ale czy pracownik naprawdę musi to miejsce szanować?
Zamiast wymagać – buduj
Podejście „pracownik powinien” lub „musi” szybko prowadzi do frustracji i wypalenia. Dlaczego? Bo oczekujemy czegoś, czego często nikt wcześniej tej osobie nie pokazał ani nie wytłumaczył. Wielu nauczycieli i lektorów przychodzi do pracy z bardzo różnym bagażem doświadczeń – czasem bez żadnych nawyków pracy zespołowej, czasem z wyobrażeniem, że “czy się stoi, czy się leży…” – wszystko się należy.
To dyrektor lub właściciel jest osobą, która może i powinna ten szacunek modelować, komunikować i egzekwować – ale nie poprzez zakazy i pretensje, tylko przez budowanie świadomości:
- Po co istnieje dana placówka?
- Jakie są skutki opóźnień, lekceważenia procedur czy nieobecności?
- Kto – poza nim samym – ponosi konsekwencje jego zachowania?
Edukowanie zespołu– część roli lidera
Warto przyjąć perspektywę, że zespół również uczy się – i to nie tylko metodyki pracy, ale również postaw i odpowiedzialności. Dyrektor szkoły ma inną wiedzę i doświadczenie niż nowy nauczyciel. Ma też obowiązek przekazać tę wiedzę w sposób dostępny, klarowny i systematyczny.
Zamiast wyłącznie wymagać punktualności, warto opowiedzieć, dlaczego punktualność ma znaczenie w kontekście całej placówki – rekrutacji, oceny jakości usług, zaufania rodziców. Uświadomienie tych powiązań może być dużo bardziej skuteczne niż poirytowana uwaga.
Wspólnota, nie kontrola
Szacunek do miejsca pracy nie wynika z regulaminu. Wynika z świadomości współzależności – tego, że wszyscy w placówce pracują na wspólny rezultat. Zespół nie jest jedynie zbiorem jednostek – to organizm, w którym działanie jednej osoby ma wpływ na wszystkich.
Dlatego warto mówić o wspólnocie. O tym, że nauczyciel może liczyć na wsparcie, gdy ma trudność – ale również, że inni liczą na niego. Tylko wtedy tworzy się równowaga: między oczekiwaniem a dawaniem, między odpowiedzialnością a zrozumieniem.
Szacunek do miejsca pracy nie jest czymś, z czym pracownik automatycznie przychodzi – to coś, co musi zrozumieć, zobaczyć w praktyce i czego może się nauczyć. Twoją rolą jako lidera jest świadomie tę postawę kształtować. Zamiast zakładać, że pracownik „powinien wiedzieć”, warto stworzyć warunki do wspólnej pracy nad odpowiedzialnością i zaangażowaniem.
Jeśli czujesz, że potrzebujesz wsparcia, zapraszam napisz do mnie chętnie porozmawiam na temat możliwości współpracy.
Joanna Femiak, właścicielka Personnel Training Institute Psycholog, filozof, ekspert ds. rozwoju przedsiębiorców. Porozmawiajmy o rozwoju Twojej firmy!
